Geçtiğimiz Cumartesi günü 15 Temmuz darbe girişiminin yıl dönümüydü. Şehit olan sivil, polis ve askerleri anmak için kabul edilen’’15 Temmuz Demokrasi ve Milli Birlik Günü’’ bu yıl 7. kez kutlandı. Bilindiği gibi TBMM tarafından 25 Ekim 2016 tarihinde ‘’15 Temmuz’’ resmi tatil kabul edilmişti.

FETO darbe girişiminin üzerinden tam 7 yıl geçmiş olmasına rağmen, etkileri hâlâ devam etmektedir. Hayatın sürekli akışı içinde zamanın nasıl geçtiğini bazen fark etmeyebiliyoruz. 1960’dan 15 Temmuz 2016 darbe girişimine kadar yapılan tüm askeri darbelerin arkasında temel olarak hiçbir fark yoktur. Sadece yöntem ve kullanılan maşalar farklı olmuştur.

Emperyalistler, Türkiye’yi sürekli denetim altında tutmak istediler. Gerek geçmişte yapılan darbeler, gerekse 15 Temmuz darbe girişimi bunun için yapıldı. Bu bakımdan ABD’nin tüm dünyaya yayılan askerî varlığını, stratejilerini, doktrinlerini ve güç ilişkilerini anlamadan 15 Temmuz darbe girişimini anlamak mümkün değildir.

Hiçbir askeri darbe, küresel egemen sınıfların iradesi dışında yapılamaz. Hele ABD söz konusu olduğunda tüm doktrinler, egemenlik ilişkilerini tarihsel bilinç, ekonomik örgüt, teknolojik kapasite ve emperyalist çıkarların prizmasından yansıttıklarına göre biçimlendirilir.

ABD Başkanı Joe Biden’ın muhalefete yardım edip Erdoğan’ı devireceğini söylediğini bilmeyen yoktur herhâlde. Ancak ABD’nin istemediği liderler, başkanların gelişi güzel tercihlerine göre değil, uzun zamana yayılan güç ve çıkar ilişkilerine dayalı bir plâna göre belirlenir.

Amerika, kapitalizme karşı olan her hareketi, her lideri potansiyel bir tehdit olarak görür. Özellikle Birinci Dünya Savaşından sonra Amerika ‘’tehdit’’ olarak gördüğü harekete ve liderlere karşı, Haçlı mantığıyla saldırır. Başkan Truman’ın 14 Ocak 1946 tarihinde ABD Kongresi’ne gönderdiği mesaj, bu anlayışın niteliğine iyi bir örnek sunar: ‘’Dünyanın en kuvvetli devleti olarak, Amerika’nın bütün gücünü bir tek ödevin yerine getirilmesi işine seferber etmemiz gerekir. Bu ödev; milletlerarası olayların gelişmesine Amerika Birleşik Devletleri’nin en büyük ölçüde etki yapmasını sağlamaktır’’ diyordu. Keza ABD’nin eski başkanlarından Herbert Hoover: ‘’ Atom bombasına sahip olduğumuz sürece sadece biz bütün dünyaya politikalarımızı dikte edeceğiz’’ demişti.

Erdoğan bütün bunlara itiraz ettiği için ABD, önce ‘’7 Şubat Mit Krizi, Gezi olayları ve 17-25 Aralık’’ darbe girişimleriyle Erdoğan’ı devirmek istedi. Başaramayınca bu defa 15 Temmuz 2016’daki askeri darbeye başvurdu ama yine başaramadı. ABD’nin Türkiye’ye müdahaleci politikaları ve bu politikalara uygun düşen eylemleri yaklaşık 63 yıldır sürmektedir. 15 Temmuz, bu müdahaleci politikanın bir sonucudur.

Dolayısıyla 15 Temmuz FETO darbe girişimi emperyalistlerin bitmeyen bir oyunuydu. Bu alçak girişime ‘’kontrollü darbe’’ diyenler ya gafildir veya emperyalistlerin kontrollünde hareket eden içimizdeki uşaklarıdır.

www.seslimakale.com.tr