16 Haziran 2015

Okurlar hatırlayacaklardır. Bu sütunda darbeleri lanetleyen darbecileri kınayan yüzlerce yazı çıktı.. Ne 12 Eylül’ü ne de 27 Mayıs’ı atladım.. Ne 28 Şubat’ı ne de 27 Nisan’ı atladım.. Benim için darbe darbedir.. Millet eliyle seçilmiş olan meşrudur. Ona kasteden alçaktır.. Bakış açım budur, durduğum yerde de ısrarcıyım..  Doğru düzgün anlatınca farklı düşünen olabileceğine de inanmıyorum. Her türlü darbeye, darbe girişimine ve darbecilerin istediği kurbana direndim.. Direnmeye de devam edeceğim. Düşmanımı dahi isteseler darbeyle vermeyeceğim. Yarın bir gün bu tavrım aksine bir beyanımı görürseniz bunu da bana hatırlatın lütfen..

••

‘Doğru-dürüst anlatılırsa buna itiraz eden olmaz’ dememdeki sebep de şu; bize darbeyi hep başka anlattılar. O yüzden bazı hadiselerin darbe olup olmadığını anlamakta güçlük çekiyoruz. En yalın haliyle arz edeyim. Darbe, millet iradesine, millete rağmen kastedilmesidir.. Bu bir vakit top olur, tank olur, tüfek olur..  Bir vakit bir hastane tarafından uydurulmuş bir ‘iş göremez’ raporu olur.. Bir vakit bir yolsuzluk isnadıyla başlatılmış bir soruşturma olur.. Bir vakit ‘hürriyet’ talebiyle sokağa çıkan gençlerin başlattığı isyan olur.. Bir vakit iktidar partisine dönük açılmış kapatma davası olur.. Ben hiç birini ayırt etmem, etmedim de.. 

••

Benim için 12 Eylül 1980 darbesi ne kadar darbeyse 14 Mart 2008’de Ak Parti’ye açılan kapatma davası da öylesine açık bir darbe girişimidir..  27 Mayıs 1960 nasıl bir darbeyse 17-25 Aralık da o kadar açık bir darbe girişimidir.. 12 Eylül’de insanları darağacında sallandıran, başbakanı siyasi parti başkanlarını hürriyetinden yoksun halde tutan zihniyet ile 7 Şubat 2012’de Hakan Fidan üzerinden Başbakan’ı almaya çalışan zihniyet benim için aynıdır..  14 Mart 2008’de kapatma davası iddianamesiyle Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ü hedefleyen zihniyet ile 27 Mayıs’ta Menderes’i asan zihniyet aynıdır..  28 Şubat’ta Erbakan’ı alaşağı eden zihniyet ile 17-25 Aralık’ta 4 Bakan üzerinden Başbakan’ı ve Ak Parti’yi yok etmeye kalkan zihniyet aynıdır… Nokta.. Benim darbeden anladığım budur.. Herhalde demokrasiye inanan her ortalama yurttaşın da tavrı böyledir.. 

••

14 Mart 2008’de aralarında Ak Parti’li bakan, milletvekili, belediye başkanlarının da bulunduğu 71 kişi hakkında iddianame tanzim edilmişti.. Suçlanan isimler arasında Başbakan ile Cumhurbaşkanı da vardı.. Bu suçlamalar doğrultusunda yargılama yapıp, mahkum ettirip iktidarı devirecekler, Cumhurbaşkanlığı makamının meşruiyetini tartışmaya açacaklardı.. Hatta bugün dillendirilmiyor olsa da o vakit Kemalist yayınlarda yazılanlara bakacak olursak, ‘devrim mahkemeleri’ kuracaklar ve Abdullah Gül, Recep Tayyip Erdoğan ve Bülent Arınç’ı idam edeceklerdi.. O yayınlar hâlâ internet ortamında erişilebilir yerlerde duruyordur.. Biz ne yaptık?.. Darbeye karşı dik durduk.. Kendi seçtiğimiz adamları darbecilere vermedik.  Gül’ü de vermedik, Erdoğan’ı da vermedik.. Listedeki 71 kişiden kimseyi vermedik.. ‘İcap ederse sandık kurulur deviririz’ dedik, ama kimseye yedirmedik.. Elbette Ak Parti’nin o vakit en tesirli isimlerinden biri olmasına rağmen Abdüllatif Şener’in iddianameye neden girmediğini vesaireyi sorguladık.  İddianameyi görür görmez valizini toplayanları, ‘artık Erdoğan ve Gül istifa etse de memleketin önünü açsa, sistem rahatlasa’ diye atıp-tutanları gördük. Ama onlara da çok şükür bu millet pabuç bırakmadı.. 

••

Şimdi 4 Eski Bakan üzerinden koalisyon pazarlıkları ya da koltuk hesapları yapanlara hatırlatmak lazım.. 17-25 Aralık Darbecileri, başladıkları işi bitirmek istiyor. Bugün Egemen Bağış’ı vermen demek, darbecilerle işbirliği yapman demektir. Bugün 4 Eski Bakanı verirsen yarın ya devşirilir ihanet tarafına geçersin ya da bir sonraki kurban sen olursun.. Kalın sağlıcakla.

YeniAkit