Sanırım tuhaflıklar zamanında yaşıyoruz.

Her geçen gün yaşadıklarım ve şahit olduklarım karşısında biraz daha hayretler içinde kalıyorum.

Meğerse İstanbul başta olmak üzere yaşadıklarımız bir illüzyondan ibaretmiş.

Hakikatte İstanbul Ümraniye’de 28 Nisan 1993 günü etrafa vahşice bırakılan çöp dağı patlamamış ve 39 vatandaşımız çöplük patlaması sonucu ölmemiş.

 

Meğer kokusu tüm İstanbul’u saran Haliç koca bir yalandan ibaretmiş.

‘Haliç’in üzeri toprakla kapatılsın, millet de kokudan kurtulsun’ diye manşetler atan gazeteler aslında hiç olmamış.

Ergün Göknel de bir kurgu filminden kalma hayalî kahramanmış.

 

Doğal olarak İstanbul’un her bir köşesine römorklar ile su taşınmamış, ellerinde kap kacak, plastik bidonlar ile saatlerce bir damla su diye bekleyenlere ait görüntüler de Güneydoğu Asya ülkelerindeki insanlara aitmiş.

Istranca dağlarından İstanbul’un susuzluğuna çare bulabilmek için de yüzlerce kilometre, İstanbul’un içine de binlerce kilometre içme suyu hattı döşenmemiş.

 

Yaklaşık 6 milyon metreküp arıtma kapasitesine sahip 88 adet atık su arıtma tesisi 1997-2019 yılında inşa edilmemiş, zaten o tesisler olsa olsa gelişmiş Batı devletlerinde olabilecek sistemlermiş.

 

Hava kirliliğinden dolayı İstanbul’da tek ve çift plaka uygulamaları ile çözüm bulunmaya çalışılmamış, gazeteler hava kirliliğinden dolayı promosyon maske de dağıtmamışlar.

 

Hava kirliliğine en büyük neşter atan yatırımlardan olan on binlerce kilometre doğalgaz boru hattı da İstanbul’a döşenmemiş.

İstanbul’da bugün ile mukayese edildiğinde daha az olan araç sayısına rağmen çekilmez trafik derdine ait görüntüler de Hindistan’daki görüntülermiş.

 

Metrobüs, hafif raylı sistemler ve metro inşaatları da zaten İstanbul’da hep var olan sistemlermiş.

75 km uzunluğundaki Halkalı-Gebze banliyö hattı için 1 milyar avronun üzerinde yatırım yapılmamış ve Anadolu ile Avrupa Yakaları arasında milyonlarca yolcunun hizmetine sunulmamış.

 

İstanbul’daki iki boğaz köprüsünü ağır taşıt trafiğinden arındıran Yavuz Sultan Selim Köprüsü de ismi ile müsemma Yavuz Sultan Selim Han zamanından bu yana varmış.

 

Avrasya Tüneli ve boğazın iki yakasını birbirine demir ağlar ile bağlayan ve bugüne kadar 700 milyon üzerinde vatandaşımızın kullandığı Marmaray projesi de zaten bizzat Ecevit tarafından yapılmıştı.

17 Ağustos 1999 yılında meydana gelen deprem sonrasında yüz binin üzerinde konutun kentsel dönüşüm projesi kapsamında dönüşümü sağlanmamış ve vatandaşa sunulmamış.

 

Dönüşen varsa da ülkeyi sadece betona boğmak maksadıyla bu işler ele alınmış.

Son 20 yılda İstanbul’a 20 milyon metrekare üzerinde yeşil alan kazandırılmamış.

 

Pekiyi ne yapılmış son 25 yıl içinde?

 

Göz bağcılığı yapmışlar.

Altyapısına tek bir neşter atmadan, 1994 yılında aldıklarından daha da kötü bir İstanbul devretmişler.

Şimdi ise bu 25 yıl boyunca yapılmayan altyapı ve üstyapının hesabını, 3 yıllık çiçeği burnunda bir yönetime sormak hak reva mıdır?

yazının devamı