Son bir hafta içinde dış politikada iki kritik gelişme yaşandı. Bunlardan biri ABD’nin İran için yeniden yürürlüğe koyduğu ambargodan Türkiye’ye muaf tutmasıydı. Diğeri ise ABD’nin PKK elebaşları Murat Karayılan, Cemil Bayık ve Duran Kalkan’ın başına ödül koymuş olmasıydı....

Şimdi bu iki gelişmeye bir mercek tutalım;

ABD, muafiyet kararıyla Türkiye, Çin, Hindistan, Güney Kore, Japonya, İtalya, Yunanistan, Tayvan ve Afganistan’ın İran’dan 180 gün boyunca petrol alabilmesinin önünü açtı. Bir kere Türkiye’nin bu 9 ülke arasında yer alması, Ankara’nın izlediği başı dik politikanın sonucudur. Zira, henüz yaptırımlar devreye girmeden bile İran’a ambargo uygulamaya başlayan ya da petrol alımını azaltan ülkeler olmuştu.

Karar süreli bir muafiyeti kapsasa da Başkan Erdoğan, “Biz yaptırımları doğru bulmuyoruz, bu adımlar dünyanın dengesini bozmaya yönelik atılmış adımlardır. Kesinlikle uymayız” diyerek bu konudaki çizgimizi net bir şekilde çekmiş durumda.

PKK’nın üç elebaşıyla ilgili karar ise bu işlerden hiç anlamayan kişilerin bile doğrudan yorumlayacağı bir “şark kurnazlığı” içeriyor! ABD, Türkiye’nin özellikle Fırat’ın doğusu konusundaki kararlılığını görüyor ve bu olası bir hamle öncesi kendine bir savunma alanı yaratmaya çalışıyor.

Yoksa YPG/PYD’nin Kandil’den yönetildiğini onlar bizden çok daha iyi biliyor...

Münbiç’te 90 günde başlaması beklenen ortak devriye görevinin bile aylarca sarkması, bu karardan bağımsız düşünülemez.

Sonuç olarak, bu fotoğrafa şaşı bakmayan herkes sahada Türkiye ile ABD arasında bir bilek güreşi yaşandığını rahatlıkla görebilir. Üstelik bu güreş öyle bir iki aylık geçmişe de uzanmıyor.

Bu noktada hemen akıllara, “Peki bu güreşi kim kazanacak?” sorusu gelecektir...

Açıkçası kısa vadede bu güreşin sonlanacağını düşünmüyorum... Ama şunu söyleyebilirim ki; son dönemde geliştirdiği çoğulcu politikalarla psikolojik üstünlük Türkiye’ye geçmiştir. Ve evelallah zafer Türk milletinin olacaktır!

yazının kaynağı