Ama bunların da ötesinde, Meclis’in kürsüsü tarihte ilk kez tahrip edildi, kırıldı, döküldü.

Açıkçası, durumu televizyon veya internet yayınından seyredip de “kınayan” varsa, bilsinler ki AK Parti milletvekillerinden hiçbirisi Meclis’te böyle bir görüntünün ortaya çıkmasını hem istemez, hem de başlatanı olmaz. 7 Haziran’dan beri Meclis’i gözlemliyorum. Arkadaşlarımın sabrına hayran kalıyorum. İnsanlar sadece, Meclis çalışsın, ülkenin beklediği hizmetler görülsün diye sayısız kışkırtmayı çoğunluk sineye çekiyorlar. Ancak artık işler Genel Kurul veya komisyonu çalıştırmama zorbalığına dayandığında, buna ses çıkarmamak, bu zorbaca engelleri aşmamak demek, “milletin verdiği görevi yapamıyorum” demek olacaktır.

Yani kimse dışarıdan bakarak yargılamasın. Bu durumların doğrudan sorumlusu yek vücut gibi hareket eden ve Meclis’e şiddeti taşıyan CHP ve HDP’dir.

Meclis kürsüsünün işgal edilip, kırılmasını kendi dönemimde ilk defa görüyorum ve büyük acı duydum. Peki CHP neden böyle bir yola saptı? Öncelikle bu işgal hesaplanmış bir girişimdi. Beşinci maddeye kadar yapılan oylamalar, referandum için gerekli olan sayının oldukça üstünde seyretti ve 340’ın kabaca altına düşmedi. Oylamalar 340’ın üzerine oturunca, fire veya başka ayak oyunlarından ümidini kesen CHP şiddeti artırma yoluna saptı. Zaten Kılıçdaroğlu’da sık sık “Meclis’i seyredin, nasıl direneceğimizi göreceksiniz” demiyor muydu? O gece işgal Kılıçdaroğlu Genel Kurul’dan çıktıktan hemen sonra planlı bir şekilde uygulandı.

Hükümet sistemini vesayetin müdahalelerinden koruyacak, onu etkin ve demokratik hale getirecek anayasa değişikliğinin halkın önüne gelmesini önlemek için komisyon aşamasından beri her türlü zorbalığı, çarpıtma ve kışkırtmayı deniyorlar.

Uzlaşmaktan anladıkları sadece kendi istediklerinin kabul görmesinde. Çocuk gibi “Bu tasarıyı geri çekin”den başka bir şey söylemiyorlar. Oyları yüzde 65’e yakın iki partinin üzerinde mutabakat sağladıkları ve en nihayetinde halkın karar vereceği bir değişikliği zorba yöntemler ve yalanlarla önlemeye çalışıyorlar. Bir ana muhalefet partisinin bu hale gelmesi gerçekten çok hazin.

Eğer gerçek bir siyasi parti olabilselerdi, yapılan onca çağrıya kulak verir, kendi savundukları parlamenter sisteme dönük reformları içeren taslaklarını aynı anda Genel Kurul’a getirirlerdi. Böylelikle halkın önüne iki seçenekle de gidilebilirdi. Ama niyet üzüm yemek değil. Ne olursa olsun, bu vesayet üreten, mavi ekran veren, geçmişte birçok darbeye altlık olmuş kaotik sistemin devam etmesini istiyorlar.

Meclis’te ortaya koydukları bu zorbal��kların sokağa yansımasından medet umuyorlarsa, halkımız, AK Partili, CHP’li, MHP’li ve HDP’lisi ile bu oyuna gelmeyecek, CHP’nin bu bozguncu tutumunun cezasını bizzat CHP seçmeni verecektir. Tüm terör örgütlerine karşı mücadele veren, dünya büyük bir güç mücadelesine girişmişken, ülkeyi bu zorlu dönemeçten geçmeye çalışan bir ülkede ana muhalefet partisinin kaosa dönük tavırlarının hiçbir siyasi açıklaması, meşru bir mantığı olamaz.

Halkımız bir bütün olarak sağduyusunu korusun. Emaneti önlerine inşallah getireceğiz.

Akşam
15 Ocak 2017