Konu malum: İsmi bir türlü açıklanmayan bir CHP milletvekili, TBMM’deki bürosunun duvarından Atatürk fotoğrafını indirmiş. Başka bir CHP milletvekili de şahit olduğunu iddia ettiği bu olayı açıklamış.

CHP içinde kıyametler koptu: “Vay efendim! Atatürk’ün partisine mensup bir milletvekili Atatürk fotoğrafını nasıl kaldırır?”

İtiraf etmeliyim ki, bu şaşkınlığa çok şaşırdım!..

Neden derseniz, CHP tarihinde bu bir “ilk” değil. Daha önce CHP’lilerin “Milli Şef” unvanı verdiği İsmet İnönü bunu yapmış ve Atatürk’ün fotoğraflarını paradan-puldan (posta ve damga pullarını kastediyorum) ve devlet dairelerinden kaldırmıştı...

Yerlerine de kendi fotoğraflarını koydurmuştu... Hem de alelâcele: Cumhurbaşkanlığına geldikten sadece bir ay kadar sonra!..

Aç- bîilaç milletin en büyük ihtiyacı buymuş gibi Atatürk resimlerini kaldırdı, yerine kendi resimlerini koydu. Bugünkü CHP’lilerin dedeleri de bu değişikliği alkışlarla kabul ettiler. 

Paraya-pula tekrar Atatürk resimlerini basan ve devlet dairelerine yeniden Atatürk fotoğraflarını asan Demokrat Parti’dir. Daha da özeti, Başbakan Adnan Menderes’tir (bunun şükran nişanesi olarak astılar). 

Bu konu ne zaman gündeme gelse, CHP yönetimi şöyle bir savunma yapar: “Biz o işi kanun gereği yaptık!”

Bu savunma İsmet Paşa’dan kalmadır: Paraların ve pulların üzerindeki resimleri ilk kez 1957’de Mecliste tartışma konusu yapıldığında, kürsüye çıkmış ve kendisini “yaptığım yasaldır” diye savunmuştu.

Vakıa yasaldı: 30 Aralık 1925 tarihli 701 sayılı “Mevcut Evrak-ı Nakdiye’nin Yenileriyle İstibdaline Dair Kanun” buna izin veriyordu. Ama bu kanun, Atatürk fotoğraflarının kaldırılması için değil, Osmanlı paralarının tedavülden kaldırılarak yeni paralarla değiştirilmesi için, yani bir bakıma, Reisicumhur olarak Atatürk fotoğraflarının paraya-pula basılması için çıkarılmıştı. 

Atatürk ölür ölmez, para ve pul basımı durduruldu, 16 Mart 1926 tarihinde çıkarılan 3322 sayılı kararname ile de İsmet İnönü resimleri basılmaya başlandı.

Bu durumda “kanun gereği yaptık” demek doğru olsa bile eksik kalıyor. Zira o muhalefetsiz ve rakipsiz siyasi ortamda, istenseydi bir kalemde kanun değişir, Atatürk fotoğrafları olduğu yerlerde kalırdı. Nitekim Menderes, kanunu değiştirdi. Bu kez İsmet İnönü fotoğrafları kaldırıldı, Atatürk fotoğrafları kondu.  

Anlaşılan dönemin CHP’lileri Atatürk’ten ziyade İsmet Paşa’yı istediler: Kral öldü, yaşasın Kral! 

İnönü, bakalım ki, devrin Başbakan Yardımcısı Kemal Satır’a bu durumu nasıl açıklamış?

“Benim için en büyük tehlike onun (Atatürk’ün) gölgesi altında erimek ve ezilmek idi. Devlet icraatının bütün sorumluluğu bana ait olmalıydı. Bunun için de kudretim neyse benim damgamı taşıyacak bir dönemin başladığının belli olması gerekiyordu. Paralara resim nakşedilmesi tarihten gelen bir devlet kudreti ve hâkimiyeti geleneği idi. Parada pulda yapılanların başka türlü manalandırılması bir istismardır.”

İsmet İnönü’nün “Milli Şef”lik döneminde basılan ders kitaplarında da Atatürk, değil İsmet İnönü göklere çıkarılıyor, vaktiyle Atatürk’e övgüler yağdıran şairler, İnönü’yü övmekte yarışıyordu:

“İnönü’dür yurdun temel taşı/ O ulusumun başı,

“O bize can yoldaşı/ Şanlı İsmet İnönü!

“Atatürk’ün eşidir/ Dünyanın güneşidir,

“Türklüğün ateşidir/ Şanlı İsmet İnönü!”

“Atatürk’ün partisine mensup bir milletvekili Atatürk fotoğrafını nasıl kaldırır?” diye şaşıran CHP’lilere neden şaştığımı şimdi anladınız mı, dostlarım?

Daha önce de anlatmıştım galiba, ama şimdi tam zamanı, yarınki yazımda size “İnönü’lü ikibuçuk liranın hikâyesi”ni anlatayım...

YeniAkit
9 Şubat 2016