Açıyorsunuz gazetenin birisini..

Hani o gazetenin, CHP’nin amansız bir avukatı olduğunu biliyorsunuz ama.. konuşturulanı tanımıyorsunuz..

Şöyle yazıyor CHP avukatı gazete:

“Petrol Mühendisi Necdet Pamir, 320 milyar metreküplük doğalgaz yatağı açıklamasını böyle değerlendirdi…” 

Kulak kabartıyorsunuz..

Eeee. Ne de olsa, petrol mühendisi adam. Boru değil:

“Tuna 1 kuyusu, Fatih Derin Su Sondaj gemisi tarafından halen delinmekte. Tek bir kuyu (tamamlansa bile) üzerinden, acele rezerv açıklanmasının bilimsel bir değeri yok. Bir rezervuarı tanımlayacak yeterli sayıda kuyu açılmadan.. Bu kuyularda uzun süreli akış testleri yapmadan.. Açıklanan rezerv miktarları tamamen kamuoyunda yanıltıcı etki yaratmakta.”

“Vay canına ya..” diyorsunuz. “Yoksa bizim milyar dolarlar boşa mı gitti?” diye hayıflanıyorsunuz.

Sonra düşünüyorsunuz: “Kimseye milyar dolar vermedik ki, gitsin. Topu topu, yıllardır yaptığımız aramalardaki harcama ne ise, o harcamayı yaptık.. Doğalgaz bulundu diye sevindik. Olsa olsa, bu sevincimiz kursağımızda kalacak.. Ama adam öyle bir anlatıyor ki.. Sanki doğalgaz bulunmuş denilip, milletten para toplanıp, hayaller uçurulmuş. Yeni bir çiftlik bank olayı yaşanmış gibi..”

O gazeteyi kapatıp, televizyonu açıyorsunuz..

Yine aynı adam konuşturuluyor:

“TPAO’da kaliteli kadroların yüzde 90’nı AKP döneminde tasfiye edildi. Bunun neticesinde TPAO’da sondaj ve kuyu tamamlama grupları kapatıldı. Türkiye Varlık Fonu’na devredilen şirket özelleştirmeye hazırlanıyor. Fatih ve Yavuz sondaj gemilerindeki sondaj faaliyetleri için uluslararası sondaj firması Schlumberger’den hizmet alınmak zorunda kalındı!”

Tam da dünkü yazımın başlığındaki gibi, Necdet Pamir’i dinledikçe, “Ulan nerden bulduk biz bu doğalgazı.. Ayvayı yedik, geleceğimiz karardı. Mahvolduk!” diyesiniz geliyor..

Adam öyle bir konuşuyor ki..

Sanırsınız ki, AK Parti iktidara gelmeden önce, doğalgaz rezervi bulmada Rusya ile İran ile yarışıyorduk.. Kimseden yardım istemeden sondajlar yapıyorduk.. TPAO’da çalışan çaycı bile, sondaja falan gerek kalmadan, şöyle bir baston ile yeri yokladığı an, denize bir olta attığı an, “tamam burda şu kadar milyar metreküp doğalgaz var” diyor, hemen bir günde çıkarmaya başlıyorduk....

Ama Ak Parti gelmiş iktidara, Rusya ile İran ile yarışır halden, kısa sürede uzaklaşmışız!.

Şimdi uluslararası sondaj firmalarından yardım alamadan sondaj falan yapamıyormuşuz..

Elini attığı yerden doğalgaz fışkırtan TPAO’lu çalışanlar da tasfiye edilip, yerlerine AK Partililer doldurulunca. Artık dün bulduğumuz doğalgaz rezervinin, binde birini bulamaz duruma düşmüşüz.. 

Adamın anlattıklarından, benim anladığım bu..

Neyse ki..

“Bu kadar saçmalayan bir adamın, petrol mühendisliğinden bile ben şüphe duyarım” diyor ve şöyle bir “kim olduğuna bakayım” diyorum..

Kim olacak..

“CHP’nin danışmanı” imiş.

Hah şöyle..

Söyleyin fikrinizi, zikrinizi de.. Kafamız karışmasın beyler..

“Biz doğuştan CHP’liyiz.. Suyun üzerinde yürüseniz, ‘Aaa beceriksize bak, yüzme bile bilmiyor’ deriz..” itirafınızı yapın..

Bizi de yormayın beyler..

Bizi yormayın diyorum ama..

Biz de Necdet beyin tersini yaparak, “tek bir olaydan, kendisi hakkında genel kanaatler belirtmeyelim” düşüncesi ile.

Biraz da arşive baktım..

Ohooo. Necdet beyin isminin geçtiği arşiv kayıtları, Sakarya açıklarında bulunan doğalgaz rezervlerinden çok daha zengin..

Sakarya açıklarında bulunan doğalgaz rezervi 320 milyar metreküp..

Necdet Pamir’in arşivinde çıkan skandallar silsilesi 320 trilyon metreküp..

“Mesela?” diyeceksiniz..

Mesela, “Türkiye donacak” başlıklı, Cumhuriyet gazetesindeki haberin içinde, Necdet Pamir’in görüşleri!

Ne diyor, 20 Ocak 2006’da Necdet abimiz?

Cumhuriyet muhabiri Mahmut Lıcalı’nın “Sibirya soğuklarının yaklaştığı bir dönemde İran doğalgaz vanasını kıstı” girişi sonrasında, Necdet abimiz de şöyle yorumluyor, Türkiye’nin donma tehlikesini:

“Bize plan değil, pilav lazım diyen zihniyetin ürünü bu, Türkiye bu noktaya getirildi.”

20 Ocak 2006 itibari ile Cumhuriyet okurları alıyorlar başlarının iki yanına, ellerini. Kara kara düşünmeye başlıyorlar: “Acaba önümüzdeki kaç saatte donarız. Biz yiyeceklerimizi dondurmak için elektrik harcıyoruz.. Ama bizim vücut, elektrik harcaması olmadan donacak. Sahi, acaba donarken acı çekecek miyiz? Yoksa bir anda mı gideceğiz tahtalı köye!”

Büyük bilmiş Necdet abimiz, vahim donma tehlikesi eşiğindeki Türk halkını bilgilendiren açıklamasını sürdürüyor:

“Yüzde 100’ü ithal edilen doğalgaza çok bağımlı bir politika izleniyor. Birinci yanlış bu. Dünya oranları yüzde 17 iken doğalgazın yüzde 45 gibi akıldışı bir oranı elektrik üretiminde kullanılıyor. İkinci yanlış bu. Doğalgaz çok büyük oranda, yüzde 65 oranında Rusya’dan alınıyor. Üçüncü hata bu.”

Necdet abi daha sayacak da.. Gazetenin çalışanları, donma hazırlıkları yapmak üzere, mesaiyi bitirdiklerinden, gerisini öğrenemiyoruz.

2006’dan bu yana, 14 yıl geçmiş.

Var mı içinizde, “doğalgaz kısıntısı sebebi ile donma tehlikesi” geçiren?

2006’yı boşverelim..

Sorun, Necdet abiye göre köklü olduğuna göre..

Sonraki yıllarda donan biri var ise, o da kabulümdür..

Veya..

yazının devamı