23 Haziran seçimlerinde tekrar karşı karşıya gelecek olan Binali Yıldırım ve Ekrem İmamoğlu, bugüne değin tek başlarına pek çok televizyon programına çıktılar.
Adayların videolarına şöyle bir göz attım. Hafızamı zorladım...
Kritik dönemlerde siyasilerimizle teke tek röportajlar yapmış bir televizyoncu olarak, Yıldırım ve İmamoğlu'nun performansları için şunları söyleyebilirim.
Bir defa Binali Yıldırım'ın sakinliği dikkat çekici şekilde hissediliyor. Sunucuyu da seyirciyi de germiyor. Samimi espriler yapıyor. Şive komiğine düşmeden Anadolu ağızlarını ustalıkla kullanıyor. Muhatabının yüzüne gözlerini dikerek ya da bakışlarını kaçırarak değil ayarında bir zamanlamayla bakıyor. Bazen gülüyor, üzüldüğünü göstermekten çekinmiyor. Bu ona rahat, güvenli, büyüklerim kızacaklar ama "cool" bir hava veriyor.
Kısacası, yıllardır siyaset sahnesinde gördüğümüz Binali Bey'in imajında buseçimde de değişlik yok. Ancak son dönemlerde kıyafetlerinin çok daha özenle seçildiği de gözlerden kaçmıyor.
Ekrem İmamoğlu'na gelince...

***

Elbette İmamoğlu'na Binali Bey kadar aşina değiliz. İstanbullu bir seçmen olarak ben de kendisini adaylığı süresince tanıma fırsatı buldum. Beylikdüzü Belediye Başkanı olarak da adını duymamıştım.
Dolayısıyla hakkında, Yıldırım'a dair izlenimlerimdeki kadar keskin ifadelerkullanamayacağım.
İmamoğlu, Kemal Kılıçdaroğlu ya da Muharrem İnce gibi CHP'nin ileri gelenlerinden çok daha fazla konuya hakim olduğu izlenimini veriyor.
İmamoğlu'nun performanslarından aklımda kalansa sürekli gülmesi. Sinirlendiğinde hatta kavgaya varacak şekilde tartıştığında bile gülümsemeyeçalışıyor. Bu da fikirlerini savunmaktan çok karşısındakinin psikolojisi üzerine oynadığı izlenimi yaratıyor.
Elinden düşürmediği kâğıt peçeteleri 8'e 10'a katlayıp terini silmesi seyirciyi geriyor. Sözlerinin etkisini azaltıyor. İnsan gayri ihtiyari olarak, bir ara verilse ya da kamera dönse, adamcağız terini şöyle bir silse de hepimiz rahatlasak diye düşünüyor. Bu sorun bir sağlık probleminden kaynaklanıyor olabilir ama klimalarla çözülmeyecek dert değil.

***