İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu'nun HDP aşkının geçici olmadığı anlaşıldı.
Bunun neye mal olacağı, PKK-HDP hattıyla "aynı yatağı" paylaşmanın nasıl bir bedel ödeteceği herhalde öngörülmüyor ki CHP'lilerin sesi çıkmadı. Bu da İmamoğlu'nun 23 Haziran motivasyonuyla içinde büyüyen 2023'e hedefini açığa çıkarttı.
Öyle olmasaydı daha görevinin ilk aylarında, İstanbul- Diyarbakır-Batman arasında yeni bir "siyasi hat" oluşturmazdı.
İmamoğlu bu yola çıktı ama nasıl götüreceği meçhul. Çünkü hem bölgede derin bir altüst oluş yaşanıyor, hem de partner seçtiği HDP'lilerin siyasi bir iradesi yok. İradenin asıl sahibi terör üreten ve antiemperyalistliği unutup ABD'yle hareket eden PKK.
Ortada derin bir açmaz var ve bu açmaz aşılmadan, Türkiye'de yeni bir siyasi yolculuk yapılamaz. Bu gerçeği görmek için de sadece CHP geleneğinin yakın tarihine bakmak yeterli.
Çünkü PKK eksenli siyasi çevreyle ilk ilişki ve kopuş bizzat bugünkü CHP'nin devamı olan SHP döneminde yaşanmıştı. Hatta bugün bile CHP'lilerin övündükleri ilk Kürt Raporu'nu 1990 yılında SHP hazırlamıştı. O günün koşullarında ileri bir rapordu. Ancak o rapora, ne SHP Genel Başkanı rahmetli Erdal İnönü sahip çıkmış, ne de muhatap olan Kürt siyasi aktörler hakkını vermişti.
Sonrası çok daha vahimdi, SHP 1991 seçimlerinde hüsran yaşarken, raporcular siyasetten uzaklaşıyor, HDP çizgisi de "Kürt Partisi" ve "tek parti" olarak ayrışıyordu.
O tarihten sonra Türkiye'de, merkez partiler birçok girişimde bulunsa da CHP geleneği ne Kürt meselesiyle ciddi anlamda ilgilendi ne de onun siyasi uzantılarıyla ilişki kurdu. Bu yüzden de CHP bölgedeki en marjinal parti haline geldi. Hatta yıllar sonra bile bugün CHP'nin seslendirmeye başladığı Avrupa Konseyi Özerklik Şartı meselesinde en şahin tavrı CHP'liler sergiledi.
Şimdi ise aynı CHP, Kılıçdaroğlu yönetiminde ve İmamoğlu öncülüğünde HDP'yi, Cumhur İttifakı karşısında "Özerklik Şartı" ile yanlarında tutarak farklı bir tutum alma çabasında.
Anlaşılan CHP ikinci kez aynı şeyi yaşayacak.
İmamoğlu'nun Diyarbakır'a gidişi, Kayyım atanan belediye başkanlarıyla bir araya gelişi bunun işareti. Bu da İmamoğlu'nun bir belediye başkanı makamından daha fazlasına göz diktiğini gösteriyor.
Artık İmamoğlu, genel siyaset hesapları yapan bir aktör durumunda ve başta Kürt meselesi olmak üzere birçok konuda ne düşündüğünü açıklaması gerekiyor.
Örneğin terörü bir siyaset aracı olarak kullanmayı sürdüren, ABD'nin bölgede taşeronu olan PKK'ya nasıl bakıyor?
Çok beğendiği Demirtaş'ın bile "Biz HDP olarak PKK'ya silah bıraktıramayız" dediği bir zeminde, İmamoğlu Genel Başkanı Kılıçdaroğlu gibi "PKK silah bırakmaz" mı diyor yoksa sihirli bir formülü var mı?
Bir yerel yönetici olarak Avrupa Konseyi Özerklik Şartı'na Türkiye'nin koyduğu çekincelerin kaldırılmasını istiyor mu?
İşin bir de, CHP'nin başını çektiği "Millet İttifakı" boyutu var. Yerel seçimlerde belli bir başarı sağlayan bu ittifakın bundan sonra nasıl gideceği, CHP, HDP'yle yakınlaşırken, İYİ Parti ve Saadet Partisi'yle nasıl bir denge tutturacağı bilinmiyor. Buna Babacan faktörünü, AK Parti ve MHP'nin hamlelerini de eklemek gerekiyor.
yazının devamı
Bunun neye mal olacağı, PKK-HDP hattıyla "aynı yatağı" paylaşmanın nasıl bir bedel ödeteceği herhalde öngörülmüyor ki CHP'lilerin sesi çıkmadı. Bu da İmamoğlu'nun 23 Haziran motivasyonuyla içinde büyüyen 2023'e hedefini açığa çıkarttı.
Öyle olmasaydı daha görevinin ilk aylarında, İstanbul- Diyarbakır-Batman arasında yeni bir "siyasi hat" oluşturmazdı.
İmamoğlu bu yola çıktı ama nasıl götüreceği meçhul. Çünkü hem bölgede derin bir altüst oluş yaşanıyor, hem de partner seçtiği HDP'lilerin siyasi bir iradesi yok. İradenin asıl sahibi terör üreten ve antiemperyalistliği unutup ABD'yle hareket eden PKK.
Ortada derin bir açmaz var ve bu açmaz aşılmadan, Türkiye'de yeni bir siyasi yolculuk yapılamaz. Bu gerçeği görmek için de sadece CHP geleneğinin yakın tarihine bakmak yeterli.
Çünkü PKK eksenli siyasi çevreyle ilk ilişki ve kopuş bizzat bugünkü CHP'nin devamı olan SHP döneminde yaşanmıştı. Hatta bugün bile CHP'lilerin övündükleri ilk Kürt Raporu'nu 1990 yılında SHP hazırlamıştı. O günün koşullarında ileri bir rapordu. Ancak o rapora, ne SHP Genel Başkanı rahmetli Erdal İnönü sahip çıkmış, ne de muhatap olan Kürt siyasi aktörler hakkını vermişti.
Sonrası çok daha vahimdi, SHP 1991 seçimlerinde hüsran yaşarken, raporcular siyasetten uzaklaşıyor, HDP çizgisi de "Kürt Partisi" ve "tek parti" olarak ayrışıyordu.O tarihten sonra Türkiye'de, merkez partiler birçok girişimde bulunsa da CHP geleneği ne Kürt meselesiyle ciddi anlamda ilgilendi ne de onun siyasi uzantılarıyla ilişki kurdu. Bu yüzden de CHP bölgedeki en marjinal parti haline geldi. Hatta yıllar sonra bile bugün CHP'nin seslendirmeye başladığı Avrupa Konseyi Özerklik Şartı meselesinde en şahin tavrı CHP'liler sergiledi.
Şimdi ise aynı CHP, Kılıçdaroğlu yönetiminde ve İmamoğlu öncülüğünde HDP'yi, Cumhur İttifakı karşısında "Özerklik Şartı" ile yanlarında tutarak farklı bir tutum alma çabasında.
Anlaşılan CHP ikinci kez aynı şeyi yaşayacak.
İmamoğlu'nun Diyarbakır'a gidişi, Kayyım atanan belediye başkanlarıyla bir araya gelişi bunun işareti. Bu da İmamoğlu'nun bir belediye başkanı makamından daha fazlasına göz diktiğini gösteriyor.
Artık İmamoğlu, genel siyaset hesapları yapan bir aktör durumunda ve başta Kürt meselesi olmak üzere birçok konuda ne düşündüğünü açıklaması gerekiyor.
Örneğin terörü bir siyaset aracı olarak kullanmayı sürdüren, ABD'nin bölgede taşeronu olan PKK'ya nasıl bakıyor?
Çok beğendiği Demirtaş'ın bile "Biz HDP olarak PKK'ya silah bıraktıramayız" dediği bir zeminde, İmamoğlu Genel Başkanı Kılıçdaroğlu gibi "PKK silah bırakmaz" mı diyor yoksa sihirli bir formülü var mı?
Bir yerel yönetici olarak Avrupa Konseyi Özerklik Şartı'na Türkiye'nin koyduğu çekincelerin kaldırılmasını istiyor mu?
İşin bir de, CHP'nin başını çektiği "Millet İttifakı" boyutu var. Yerel seçimlerde belli bir başarı sağlayan bu ittifakın bundan sonra nasıl gideceği, CHP, HDP'yle yakınlaşırken, İYİ Parti ve Saadet Partisi'yle nasıl bir denge tutturacağı bilinmiyor. Buna Babacan faktörünü, AK Parti ve MHP'nin hamlelerini de eklemek gerekiyor.
yazının devamı
- YORUMLAR
-
hursit dilaver
04 Eylül 2019UNUTMAYIN,İLK SURİYELİLER GELDİĞİNDE CHP, KAMPLARI BASTI, SİLAH EĞİTİMİ ALIP GİDİP ESEDİ DEVİRECEKLER DEDİLER VE NÖBET TUTTULAR.. KADINLARIN, BEBELERİN, DEDELERİN NİNELERİN VE SAKATLARIN ÇADIRLARINDA silah aradılar..sünnilere,kin ve nefret bu boyutta. HATTA ŞAMİMA DOKUNMA PANKARTLI YÜRÜYÜŞLERİ UNUTMAYIN. turkiyeye karşı bizimkiler yapmıştı.(neyse müjdeler var. sıkılacağız ama ötesi ferahlık, aydınlık ve islamın zaferi olacak.bunlar da MAL MAL bakacaklar) -
hursit dilaver 1
04 Eylül 2019birinde tayyip kin ve nefreti dierinde de islam ve osmanlı kin ve nefreti varken o iki parti CHPnin ayağının turabı olacaktır. o da HDPnin, HDP de kandil ya da PKK ya da SDĞ ya da ABD ya da iran veya esedin... çünkü bakmayın siz TAYYİP KİNİ BUNLARDA Şİİ NUSAYRİ,ZERDÜŞT İTTİFAKI YAPACAKTIR. aralarına da sünni kılıklı birilerini alırlarsa ballı kaymak olur.onlar da zaten def-i hacetleri olmaya hazırlar.
YAZARIN DİĞER MAKALELERİ Tümü
BU KATEGORİDEKİ DİĞER MAKALELER
YORUM YAPIN
Yorumlarınız editörlerimiz tarafından okunup onaylandıktan sonra yayına alınacaktır.