Benim çocukluğumda İzmirli ruhen depreme hazır bir insandı...

Sallanırdı bizim evlerimiz...

Durmadan, sık sık sallanırdı...

*

İdmanlıydık... Evimiz sallanmaya başladığında dışarı fırlamak biz çocuklar için hulahup çevirmek kadar basitti...

Çünkü kaçmak için ya aşacak bir kapı, ya da inecek üç-beş basamak vardı.

*

Benim çocukluğumda İzmirli, bir San Franciscolu, bir Tokyolu gibiydi...

Tek katlı evlerimiz, iki katlı yuvalarımız en büyük dostumuzdu...

“Zelzele başladı” deyip bırakırdık kendimizi mahallemizin kucağına...

*

Sonra değişti İzmir...

Kat üstüne kat çıktı...

Kordon’da duvarlar yükseldi, oradan gelen ılık imbat gelemez oldu...

*

Bayraklı gözümüzün önünde kontrolsüzce büyüdü... Metastaz yaptı o mahalleler...

At yarışlarını seyrettiğimiz Kızılçullu Hipodromu’nun etrafındaki papatya ve lale tepeleri bina üstüne bina doldu...

*

Sonunda İzmir yine İzmir’di, İzmirli yine ruhen hazırdı...

Ama artık canımızı kurtaracağımız sokak bize çok uzaktı...

Ve ne yazık ki o güzel çiçekli sokaklarımızı mahallelerimizden biz kovduk...

SORU - ALSANCAK, KARŞIYAKA SAĞLAM, BAYRAKLI, BUCA NİYE BÖYLE

Her biri her İzmirlinin kalbine kazınmış isimlerdir...

35.5 Karşıyaka...

“Anlamazdın Anlamazdın” şarkısını söyleyen Ayla Dikmen’in, şarkısının hâlâ sokaklarında dolaştığı Alsancak...

Bir zamanlar İzmir Levanten’inin anavatanı Bornova ve Bayraklı...

İnsan bakıyor ve soruyor...

Neden Alsancak, neden Karşıyaka, Göztepe, Karantina, neden Dario Moreno’nun Asansör’ü, Güzelyalı, Urla sapasağlam da...

Eski zenginin yaşadığı Bornova, Buca, Bayraklı böyle...

Belli ki... Onlar gittikten sonra bir şeyler de yanlış gitmiş...

Peki neydi o yanlış giden...

SORU - BAYRAKLI’NIN YENİ GÖKDELENİ DİMDİK, YEDİ KATLI ESKİ BİNASI NEDEN YERLE BİR

BAYRAKLI İzmir arkeolojisi demek...

Şehrin kurulduğu yer... En uzun yaşayan yeri yani...

Dün gelen görüntülerde bir şeyi ilk defa fark ediyorum...

Yeni İzmir’in, Amerikan şehirlerindeki “downtown”ı, süper gökdelenleri de orada, Bayraklı’da kuruluyor...

Her yerinden dumanlar çıkan Bayraklı’ya bakıyorum...

O dumanlı siluet içinde yeni yapılan 30 katlı gökdelenler dimdik duruyor...

1960’lı, 70’li yıllarda yapılan binalar çöküyor...

En eskiler duruyor... En yeniler duruyor...

Belli ki arada geçen zamanda bir şeyler yanlış gitmiş...

Peki neydi o yanlış giden şey...

yazının devamı