Onlara güvenmiyoruz.
Onlara niçin mi güvenmiyoruz?
Bugüne kadar bütün söyledikleri ters çıktı.
"Liradan sıfır atamazlar" dediler, atıldı.
"Şeriat geliyor" dediler, gelmedi.
Bir gün "Türkiye Suudi Arabistan'a benzeyecek" dediler, öbür gün "İran'a"... Benzemedi.
Daha Suudi Arabistan'la İran arasındaki radikal farkı bile bilmiyorlardı.
Her seçimde "bu sefer tamam" dediler, hiç de öyle olmadı.
Şimdi de yalan yazıyorlar.
"Tayyip'in" işi bitmiş, artık bu sefer tamammış.
Fakat ne yaldızladıkları Kılıçdaroğlu'ndan iş çıkıyor, ne ufaktan ufaktan hatırını sormayı ihmal etmedikleri Akşener'den, ne koltukladıkları İmamoğlu'na ekmek var...
Şimdi de "eski İslamcı", bir zamanlar cumhurbaşkanı olmaması için ölümüne direndikleri Gül'ü desteklesinler de bu da onlara kapak olsun bakalım.

***

Temel Karamollaoğlu'na bile arka çıkmaktan utanmadılar.
Ne biçim Kemalist bunlar?
"Tayyip gitsin de ne olursa olsun" ucuzculuğu ve sorumsuzluğu, onları FETÖ'yle "stratejik işbirliğine" kadar götürecek...
Şeriat istemiyorlar ama asıl o zaman şeriatın geleceğini de göremiyorlar. Ya da umurlarında değil.
Milliyetçi geçiniyorlar ama Amerikan ve İsrail sultasına dünden razılar.
Kürt devleti istemiyorlar ama Kürt devletinin asıl "Tayyip giderse" kurulabileceğini de göremeyecek kadar gözleri körelmiş.
İstedikleri elbette bir "Kemalist dikta"...
O günlere dönemeyeceklerini anladıkça huysuzlanıyorlar.
Yaptıkları muhalefet çok vahşi düzeyde...
Kazma bu adamların çoğu...
Bu zaman zaman "hırboluğa" kadar da varıyor.
Bazıları samimi, bazıları da "bu tarafta ekmek var" diye sıvanmışlar...
İçlerinde okumuş çocuklar da var, elifi görse mertek sanacak kütükler de...
Şehit haberlerine "Kılıçdaroğlu ağladı, Erdoğan güldü" demekten utanmayacak kadar da alçaldılar.
Onlara sorarsanız millet aç, aç...
Yapılan herşeye, zayıf noktasını aramak, kusur bulmak ve çamur atmak amacıyla yaklaşıyorlar.
Çünkü niyetleri kötüdür.
"Suriyeliler'in burada ne işleri var?" diye kıyameti koparıyorlardı, şimdi de "Suriyeliler'i niçin gönderiyorsunuz?" diye zırlıyorlar.

***