Postmodern darbenin üzerinden 19 yıl geçti. 19 yıl önce bugün 28 Şubat’ın ekonomik aktörleri güç birliği yaptı. Ekonomik ve sosyal hayatı dizayn etmek, Refahyol hükümetinin düşürülmesine aracı olmak için postmodern darbenin sendikacı ayağı oluşturuldu. Türk-İş, DİSK ve TİSK’e destek, Türkiye Esnaf ve Sanatkârlar Konfederasyonu ile Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği’nden geldi. Sivil siyasete karşı yapılan darbenin ‘sivil’ ayağını oluşturan “5’li Çete”, milletin öz sermayesinin çalınmasına aracılık etti. Karargâh’ta hazırlığı yapılan eylem planlarını sahada ayağa geçiren başkanlar, darbecilerden sivil paşa unvanı aldı.  
 

Hiç utanmadılar!  
 

Sivil toplum maskesi altında tüm toplum üzerinde psikolojik harekât faaliyetleri uyguladılar…
 

 “5’li Çete”, milletin bugün bile bedelini ödemeye devam ettiği tam bir ekonomik ve finansal yıkım döneminde aktif rol alarak; ülkeye eski ifadeyle 300 katrilyonluk bir maliyet yükledi.   
 

Sözde çoğu emek hareketiydi ancak milletin emeğini çaldılar, binlerce işyeri kapandı ve milyonlarca kişi işsiz kaldı. 28 Şubat süreciyle birlikte, on binlerce kamu görevlisi malum gerekçelerle sürgüne gönderildi, binlercesi, görevlerinden atıldı, öğrenciler okullarından uzaklaştırıldı. Ülke ekonomik bağımsızlığını bir kez daha uluslararası finans sistemine teslim etti. IMF, sömürdükçe sömürdü.   
 

Peki, 5’li Çete’ye ne oldu?  
 

5’li Çete temsilcileri 28 Şubat süreci sonrası ödüllendirildi. Kimisi CHP ve DSP’de kendilerine yer buldu, kimisi iş dünyasında zenginliklerine zenginlik kattı. İtibarları ise sıfırlandı.  
 

Onlara özenenler de vardı.   
 

2006 yılında sahneye çıktılar.  
 

Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Meclis’i baskı altına almak için kurulan Ulusal Birlik Hareketi, 40 STK ile yola çıkmıştı. Platformun mimarı emekli Orgeneral Şener Eruygur’du. En büyük destekçisi ise 5’li Çete’nin öncülerinden Derviş Günday’dı. Demirel de medya aracılığıyla platforma teşekkürlerini sunmuş, Noel Baba Vakfı oluşuma katkı sunmayı ihmal etmemişti. İlk toplantıları Türkiye Kamu-Sen Genel Merkezi’nde gerçekleşmişti. 2006 yılında yeni bir 28 Şubat provası içindeydiler. Biz gazetecilerde bunu toplantı esnasında gündeme getirerek Ulusal Birlik Hareketi’nin 28 Şubat döneminde Refahyol hükümetine karşı güç birliği yapan Türk-İş, DİSK, TOBB, TİSK ve TESK’in oluşturduğu 5’li Çete’yi andırdığını hatırlatmamız üzerine, salona derin bir sessizlik çökmüştü. Sorularımızı Türkiye Kamu-Sen yöneticilerine farklı ortamlarda hatırlattığımızda panik başlamıştı. Menemen’den ‘İrtica Yürüyüşü’ yapmaya yeltenip 28 Şubat’ı tekrarlamaya çalıştıklarında, Memur-Sen; ‘İşte darbe taraftarları’ diye haykırınca ittifak yerle bir olmuştu. Memur-Sen’in, yeni bir darbe arayışının sivil ayaklarını kamuoyu önünde deşifre etmesiyle, yeni bir postmodern darbe engellenmişti.   
 

Hiç vazgeçmediler!  
 

5’li Çete’nin sol damarı Gezi’de sahadaydı. Kobani olaylarını maskeleme derdine düşmüştü. 5’li Çete’nin çakma sağ damarı ise 7 Şubat ve 17/25 Aralık küresel darbe girişimlerinde paralel açıklamalara imza atarak; hiç vazgeçmediklerini belgeliyorlardı.   
 

Derin sol damar, çukur siyasetine destek veriyor, Esad’ı kolluyor, Putin ile bugünlerde dans ediyor. Dün derin devletin, derin vesayetini kutsarken, bugün taşeronların oluşturmak istediği terör vesayetine alan açmaya çalışıyor.    
 

Ne diyelim, iyi ki Hak-İş ve Memur-Sen var da, milletin geleceğini küresel darbecilere ve işbirlikçilerinin eline bırakmıyor. Kayıt dışı siyaset arayışlarını püskürtüyor, terör siyasetinin açtığı çukurları merhamet ile dolduruyor, hem emekçilerin haklarını savunuyor hem de derin lobilerin karanlık oyunlarını bozuyor. Ulus ötesi darbecilere ve taşeronlarına karşı dik duruyor, onurlu ve demokratik mücadeleleri sürüyor.  

Bugün
25 Şubat 2016