Fotoğrafı görür görmez Muharrem İnce’yi aradım.

Dedim ki: Nerede oldu bu dans?

Dedi ki: Manisa Turgutlu’da bizim eski milletvekillerimizden Hasan Ören’in yeğeninin düğün törenine katılmıştım. Orada oldu.

*

Dedim ki: Nasıl oldu bu dans?

 Dedi ki: Bu kızımız yanıma geldi ve bana “Muharrem Amca! Benimle dans eder misin?” dedi.

*

Dedim ki: Hemen tamam mı dediniz?

Dedi ki: Yok. Benim şöyle bir prensibim var: Eşim, akrabalarım ve öğrencilerim dışında dans etmem.

*

Dedim ki: Prensibi çiğnediniz yani?

Dedi ki: Kızımızdaki cesarete hayran kaldım... Pozitif ayrımcılık yaptım ona.

 

Dedim ki: Yorumunuz nedir?

Dedi ki: Değişim bu işte!

*

Refah Partisi’nin yükseliş dönemlerinde “Modern Mahrem” adlı bir kitapla İslami kesimdeki değişimi irdeleyen Prof. Nilüfer Göle’den yeni bir kitap bekliyoruz.

*

Kitabının ismi ise şimdiden hazır gibi:

“Dans Eden Mahrem”

SEN NE KOLAY REZİL OLUYORSUN TÜRKİYE’M

HERİFİN biri, dünyanın izlediği maçta sahaya atladı ya...

Tepkiler şöyle:

Rezil olduk...

Zıpır herif! İmajımızı perişan etti.

Türkiye’yi rezil etti rezil!

Eyvah! Ne derler şimdi bize!

Falan...

*

Efendiler!

Milletin her bir ferdinin içerideki ve dışarıdaki tüm davranışlarından sorumlu olan kocaman bir aile değiliz biz...

Bin türlü rengiz... Bin türlü farklılıktan oluşuyoruz...

Efendimiz var, zıpırımız var, müptezelimiz var, iyimiz var, 
kötümüz var, tantana sevenimiz var, inzivaya kaçanımız var, gösteriş budalamız var, görünmemek için çırpınanımız var, âlemlere akanımızvar, saat 22.00 dedi mi gözü yatağa gidenimiz var...

Var oğlu var yani...

*

Eğer bunların hepsinin sorumluluğunu üstümüze alırsak...

Her saniye rezil olmaktan da vezir olmaktan da kurtulamayız alimallah!

yazının devamı