*

ADAMIN biri cinayet işlediğinde ne yapıyoruz?

Cinayet işleyeni yaka paça hapse tıkıyoruz.

“Ne yapalım, ölenin kaderinde bu varmış” deyip cinayet işleyeni salıvermiyoruz.

*

Kader inancı şunu gerektirir:

*

Önce cinayet işleyenin cezası verilir.

Ancak bunun ardından “ölenin kaderinden” söz edilir.

*

Madenci ölümleriyle ilgili olarak da...

-“Öncelik insan hayatıdır” demeden...

-“İnsan hayatının güvende olmadığı hiçbir faaliyete göz yummak olmaz” demeden...

-“Gereksiz hiçbir riski kabul etmiyoruz” demeden...

Sadece ve sadece...

“Ne yapalım... Kaderlerinde bu varmış” denemez.

*

Eğer denirse...

Kader inancı, bir duyarsızlık aracı haline getirilmiş olur.

Ve kadere inanç sarsılır.

*

Madencilerin ölümüyle ilgili kimin en ufak bir ihmali varsa ondan hesap sorulmalıdır.

*

Daha fazla kâr hırsıyla insan hayatını karartanların kaderini karartmak şarttır.

Kader inancına bağlılık, ancak bu yolla sağlanabilir.

KÖÇEK OYNATMAK

GENEL Maden İşçileri Sendikası’nda seçim yapılmış. Seçimi kazanan başkanın makam odasında köçek oynatılmış.

*

Sendika Başkanı, “Bir anda oldu. Engel olamadık. Seçimden sonra arkadaşlar davul zurna ve köçekle geldiler. Bir anda olunca yapamazsın diyemedik” şeklinde açıklama yapmış.

*

Kazadan 10 gün önce olmuş bu köçek oynatma işi.

*

Sadece şunu söylemekle yetineceğim:

*

Köçek ne abi, köçek ne?

Bu nasıl süfli kutlama?

İMAMOĞLU MU AYSEVER Mİ?

CHP’nin hinterlandında yayın yapan bir televizyon kanalında sunuculuk yapan Enver Aysever, Ekrem İmamoğlu’na saydırmış da saydırmış.

*

Fakat yok böyle saydırma.

Bayağı çirkinleşmiş Enver Aysever.

*

Ortada saydırmayı gerektiren somut bir olgu da yok.

“Dur, ben şunu bir benzeteyim” demiş ve girişmiş.

Enver Aysever’in çirkinleşerek saydırmasını izleyince...

Kendi kendime şunu sordum:

“Ben şimdi hangisinden yana olacağım? Aysever’den mi İmamoğlu’ndan mı?”

*

yazının devamı