Bülent Arınç...

- Bütün kesimler nezdinde yıpranmış bir isimdir.

- Uzun zamandır sözünün etkisi azalmıştır.

- Zannettiği gibi “yukarıda” bir konumda değildir.

- İnandırıcılığı çok ağır hasar almıştır.

*

Ama durumun böyle olması...

Bülent Arınç’ın söylediklerinin doğru olduğu gerçeğini değiştirmez.

Doğruları Bülent Arınç da söylese doğrudur.

*

İşte bu nedenle...

Bülent Arınç’ın...

Hukukla, reformla, yargıyla, tutuklamalarla, özgürlükçülükle, Osman Kavala’yla, savcılarla, hâkimlerle ilgili söylediklerinin tümünün altına imza atıyorum.

*

Selahattin Demirtaş’ın yazdığı kitaba Selahattin Demirtaş’tan bile daha fazla anlam yüklemesini ise...

İmza dışı bıraktığımı belirtmek isterim.


KÜÇÜMSENMEKTEN KURTULMAK İÇİN

SON günlerde oluşan çeşitli gündemlere bakıp da senaryo yazmayan kalmadı.

*

Ne senaryolar yazılıyor, bir bilseniz!

“Alaattin Çakıcı’ya karşı Bülent Arınç ortaya sürüldü” senaryosunu bile yazan oldu.

*

Senaryolar, dedikodular, komplolar, arkasında bir şey aramalar, gizli ajandalar, tevatürler, fısıldamalar falan...

Resmen cirit atıyor ortalıkta.

*

İşte bu ahval ve şerait altında...

Kiminle karşılaşsam manidar bir tınıyla hep aynı soruyu soruyor:

*

“Sen bilirsin. Neler oluyor? Ne var bu işlerin arkasında?”

*

Ben de hep aynı yanıtı veriyorum:

*

“Olup bitenin arkasında bir şey yok. Bir kuklacı söz konusu değil yeni. Herkes kafasına göre takılıyor. Ve her şey olağan seyrinde.”

*

Maskelerin ardından bile fark ettim ki...

Gözler aşırı küçümseyen biçimde bana dikilip...

“Biz de seni bir şey bilir zannediyorduk” diye küçümseniyorum.

*

Arkada bir şeylerin tezgâhlandığına dair algı o kadar hâkim ki her tarafta...

Karar verdim ve taktik değiştirdim.

*

Bundan böyle...

“Sen bilirsin. Neler oluyor? Ne var bu işlerin arkasında?” diye sorulduğunda...

Şöyle bir tutum takınacağım:

*

Önce yüzüme ağır, oturaklı bir ifade konduracağım.

Ardından çok şey bilip de hepsini söyleyemiyormuş gibi yapacağım.

Ve en sonunda da...

Etrafı gözlerimle yoklayıp kısık bir sesle...

Birbirinden seksi komplolar, tevatürler, senaryolar anlatacağım.

Ama hepsini yarım bırakarak.

BİR BAŞ BELASI OLARAK WHATSAPP MESAJLARI

- “Ding dong” diye mesaj sesini duyduğumda... Bütün işi gücü bırakıp cevap yazmazsam çok ayıp etmiş olacağımı düşünüyorum. Yok mu bu işin bir adab-ı muaşereti?

*

- Mesaja anında karşılık verdiğimde ise... “Herifin hiç işi gücü yok, elinde telefon, hemen cevap veriyor” algısına yol açacağımı düşünüyorum. Ortasını bulmak için ne yapmam lazım?

*

- Grupların içine girdiğimde beynim... Bin türlü meseleye, bin türlü kötü şakaya, bin türlü tuhaf videoya, bin türlü dedikoduya, bin türlü reklama maruz kalıyor. Her grubun derdinin kendine özgü olması da cabası!

*

- İçine alındığım gruptan affımı istesem... “Küt” diye “Gruptan çık” butonuna bassam... Bu sefer de aşırı kibirli bir izlenim bırakacağımı düşünüyorum ve çıkamıyorum gayya kuyusundan.

*

- WhatsApp’ta karşılaştığım anda ne yapacağımı bilemediğim ve kilitlenip kaldığım mesajlar var. Mesela “Arayayım mı?” onlardan biri. Bir diğeri “Nasıl gidiyor?”. “Bir selam verelim dedik” var mesela. Tabii bir de “Neredesin”.

SİYASETİN GÖBEĞİNDEN BEŞ GÜNCEL SAPTAMA


- SAPTAMA BİR: Ekrem İmamoğlu’nu hararetlendiren, elektriklendiren, heyecanlandıran tek bir mevzu var: Kanal İstanbul... Kanal İstanbul mevzusunu çekip alsan elinden... Neredeyse konusu kalmayacak gibi...

*

- SAPTAMA İKİ: İYİ Parti, resmen ve alenen insan öğütme makinesine dönmüş durumda. Gün geçmiyor ki istifa olmasın. Meral Akşener’in bir an önce “gönül alma ve insan yönetme sanatı” konulu kurs görmesi şart.

*

- SAPTAMA ÜÇ: Melih Gökçek ile Bülent Arınç arasında öyle bir kan davası var ki... Bülent Arınç, şöyle gür bir seda ile “Tekbir” dese... Melih Gökçek “Allahu Ekber” demeyecek... Sanırım bu ikisi hiç barışmayacak.

yazının devamı