YÜKSELİŞİ: Gizemli durdu... Bir şeyler yapacakmış gibi bir hava yaydı... Gözlerin kendisine çevrilmesine yol açtı... Ciddiye alındı... Merak edildi... Dikkatle gözlendi, merakla izlendi... “Davutoğlu değil de sen asıl Ali Babacan’a bak” dedirtti... Abdullah Gül’ü arkasına aldı... Değişik mahfillerde konu oldu... Rüzgâr yakalamış gibi bir eda takındı... Ve yükselişi böyle başladı.

*

DÜŞÜŞÜ: İlk kez kapsamlı bir röportaj verdi... Verdiği bu ilk röportajda... Hiçbir şey dememeyi başararak, sadece “mıy mıy da mıy mıy” diyerek, kimseyi ürkütmeme çabasına girerek, esaslı tek bir cümle kurmayarak, hesapçı kararsızlığını hissettirerek, memleket meseleleriyle ilgili farklı hiçbir açılım getiremeyerek... Fena halde düşüşe geçmiş oldu.

*

BUHAR OLUŞU: Barış Pınarı harekâtı yapıldı... Kendisinden tek bir kelime bile gelmedi. Dünyada herkes Türkiye’yi konuştu... Kendisinden ses seda çıkmadı. Ankara Mutabakatı imzalandı... Minnacık bir tutum bile almamayı tercih etti. Soçi Mutabakatı imzalandı... “Tık” bile dememeyi tercih etti. Ve bu son tepkisizlik abidesi haliyle de... Buhar olup gökyüzüne doğru uçup gitti.