27 Mayıs 2015

Eskiden esnaf ziyaretlerinde nasıl “yardım" topladıklarını Atasoy Müftüoğlu abimizin bir konuşmasından aktarmıştım.
Para kopartmak için ziyaret ettikleri esnaftan Ömer Bey'e nasıl da damardan girmişlerdi, hatırladınız mı?
Gerçekten çok enteresandı.

Abilerden biri, “Yahu Ömer Beyciğim, ben seni birkaç gün önce rüyamda gördüm!" diyerek başladığı “işlemi" şöyle sürdürmüştü: “Peygamber Aleyhisselam ve arkadaşları sizin eve doğru geliyorlardı. Tam sizin eve gelirlerken döndüler, Hüseyin Bey'in evine gittiler. Yahu acaba Peygamber Aleyhisselam niye Ömer Bey'in evine girmedi de Hüseyin Bey'in evine girdi diye sordum. Dediler ki, 'Bu Ömer Bey cemaate katkıda bulunmuyor, fakat bu Hüseyin Bey öff öfff, öffff veriyor, veriyor da veriyor, veriyor..."
Haliyle Ömer Bey de çok etkilenmiş, şappadak çek defterini çıkartıp 25 bini yazmıştı.
E tabii bu kadarcıkla kurtulamamıştı ama biz burada duralım, meraklısı için de “Böyle korkunç hırsızlık olur mu" başlıklı yazımızı (01. 02. 2014, Yeni Şafak) salık verelim…

“Abilerin" esnaf ziyaretleri gayet olağandı. Zaten esnaf da bu ziyaretlere hazırlıklı olurdu.
Vaziyet 17 Aralık darbe teşebbüsünden sonra biraz değişti galiba. Değişti dediğim, yardım / himmet gibi konulara “AK Parti'den oy çalmak" da eklendi.
Lakin her esnaf da artık helva değil. Çok şükür sorgulayanı, dahası karşı çıkanı da var.

Mesela şöyle:
-Müsaade ederseniz evvela sebebi-i ziyaretimizi arz etmek isteriz…
-Efendim hiç zahmet etmeyin. Biliyorum. Tedarikliydim zaten, bir köşeye ayırdım sizin payınızı. Bu ay çok şükür işler de fena gitmedi.
-Yok, yanlış anladın, ziyaretimizim nedeni bu sefer himmet değil. Gerçi o da olur gelmişken, ama, biz şimdi oy istemeye geldik.
-Oy?!!
-Evet, oy.
-Hayırdır, parti mi kurdunuz, benim haberim yok!
-Yok, kendimize değil. CHP'ye oy istiyoruz.
-CHP'ye?!!
-Evet, CHP'ye.
-Yok canım… Şaka yapıyorsunuz siz!
-Çok ciddiyiz.
-Allah'ım ya Rabbim! Ben hangi günahı işledim de böyle bir teklife maruz kaldım!
-Yani, CHP oy vermem mi diyorsun?
-Ne demek yahu, mümkün değil. Benim CHP'yle ne işim olur.
-Muhterem kardeşim, tamam. Vermek istemiyorsan biz de zorlayacak değiliz… Sen şey yap… E'ee… MHP'ye ver o zaman.
-O da olmaz.
-HDP olur mu?
-HDP?!!
-Evet…
-Yahu siz 30 Mart seçimleri öncesi gelip, “AK Parti, PKK'nın partisi HDP ile anlaşmış vatanı bölecek" demiyor muydunuz? Şimdi nasıl olur da böyle bir teklifte bulunursunuz?
-Olmaz mı diyorsun yani?
-Allah Allah, tabii olmaz.
-Hiç mi olmaz?
-İmkan ve ihtimali yok.
-Muhterem kardeşim peki, öyle olsun. Biz de zorlamıyoruz zaten. O zaman iyisi mi sen, 7 Haziran'da sandığa gitme. Olur mu?
-Niye gitmeyecekmişim? Anlamadım?
-Şimdi şöyle muhterem kardeşim. Bediüzzaman Hazretleri'nin, “Eûzü billahi mine'ş-şeytani ve's-siyaset" diye düsturu vardır, bilirsin. Siyasetten uzak durmakta hayır vardır. Boş ver sen sandığa gitme.
-Ama siz benden biraz önce CHP'ye, olmadı MHP'ye o da olmadı HDP'ye oy vermemi istediniz. Sandığa gitmeden nasıl oy verecektim acaba?!

Uzun lafın kısası, “Erdoğan nefreti" sadece bu “mübarekleri" değil “ulusolcuları" da tastamam rezil rüsva etmeye başladı.
Mesela, Sözcü gazetesinden Bekir Coşkun geçen gün öyle bir yazı yazdı ki tam ibretlik.
Nasıl mı?
CHP veya MHP'ye oy vermeyecek olanların HDP'ye oy vermesini istedi, daha ne olsun!
Aslında Doğu Perinçek'in Vatan Partisi'ne de oy verilebilirmiş ama o barajı aşamazmış. Yoksa HDP yerine Vatan'a da verilebilirmiş.

Daha düne kadar “Andımız" vesilesiyle, “Türküm, doğruyum, çalışkanım nerene battı?" şeklinde nezih çıkışlar yapan bu beyefendi, bir defasında da, “pırt mento" ve “beşbeken" diyerek Kürtlerin şivesiyle dalga geçmiş, ben de, “Anadilinde konuşmasını yasak ettiğiniz insanların Türkçesiyle alay etmeye utanmıyor musunuz?" demiştim.

Aslında…
Hürriyet'ten Habertürk'e Cumhuriyet'ten Sözcü'ye kadar yazdığı tüm gazetelerde “açılım" veya “barış süreciyle" dalga geçen, itibarsızlaştırmaya çalışan, bu süreçlerin mimarı Sayın Erdoğan'ı “hain" ilan eden bu beyefendinin ezik bir şekilde HDP'ye oy istemesi mesele değil.
HDP nasıl oldu da Bekir Coşkunlara kadar yuvarlandı mesele burda.

Yenişafak