Tamam!
Gündelik hayatlarımızı siyasetin çemberine zorla sıkıştırmaya çalışmanın alemi yok.
Zaten makro siyasetin katı dili hayatın dolambaçlarında yol almakta zorlanıyor.
Siyasi yargılarımız insan ilişkileri alanında gereksiz hoyratlıklara yol açabiliyor.
Doğru!
Fakat bir dakika!
Gerçeğin bir yüzü böyle diye dünyaya bakışımızdan, hayatı kavrayışımızdan, her anımıza anlam katan ilkelerimizden ve en önemlisi değerlerimizden vaz mı geçeceğimiz?
Ayrıca "duruş" dediğimiz şeyin kendisi politiktir.
Hangi konuda olursa olsun, bir insanın duruşu da, "duramayışı" mikro politik olandan başlar, makro politikaya kadar uzanır.
Haydi işin o yanını da geçtim...
Ama niye günahım kadar sevmeyeceğim insanları sırf bu "kafa"ya uyup sevecekmişim kardeşim!

***

Niye yazıya böyle başladım?
Çünkü malum tayfa sosyal medya yoluyla yeni bir rüzgar estirmeye çalışıyor.
Daha doğrusu, geçmişte darbecilere hizmet için üretilmiş ve maalesef toplumun zihninde yer tutmuş bir söylemi yeniden canlandırmaya çalışıyorlar.
Neymiş?
Siyaset iyi bir şey değilmiş...
Her şeye de "siyaset gözlüğü"yle bakmamak lazımmış...
Zaten siyaset "hamasi nutuklar"la geçiştirilen kolay bir şeymiş, esas zor olanı insan ilişkileriymiş, hayata "bir şeyler katmak"mış...
Aslında siyaseti ortalıktan biraz geriye itsek, her şey nasıl da düzelirmiş, miş, miş, miş...

***