Çocukluğunu unutanların...
Hayatının en mutlu zamanları okul çağlarıymış havasına giren ve bunun büyük bir palavra olduğunu kendinden bile saklayan yetişkinlerin...
Çocukları bir "toplama kampının gönüllü tutukluları gibi" görmekten kendini alamayan ideologların...
Gözü "başarı"dan başka bir şey görmeyen velilerin...
Bir araya gelip okul ve eğitim sisteminde hakiki iyileştirmelere imza atmaları mümkün mü? Hayır!
Sonuçta ne oluyor?
Eski sistem ıvır zıvır değişikliklerle yürüyor.

***

Veliler, öğretmenler, eğitim bürokrasisi, bakanlar...
Hemen herkes çocuklar yerine düşünüyor, plan yapıp karar alıyor.
Eh normal diyeceksiniz de, sonuçta yetişkinlerin "gelecek" tasavvuru eğitim sistemini teslim alıyor.
Her şey gelecek için...
Tamam, güzel...
Ama çocuklara "peki bugün nasılsın, şimdi mutlu musun?" diye soran ve bunu önemseyenler nerede?
Bu işin okulların gösterişçi aktiviteleri, parklar bahçeler ve havalı hayallerle çözülemeyeceğini görenler yok denecek kadar az.

***