21 Ağustos 2014...SON Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün veda resepsiyonunda yaşananlara bayıldım.
Hatta hastası oldum diyebilirim.
Şu kadınlar yok mu kadınlar...
Bizlerden 10 kat üstünler.
Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ile AK Parti daha doğrusu Başbakan Erdoğan arasında son birkaç yıldır yaşanan gerilim sır değil.
Herkes biliyor herkes konuşuyor.
Danışmanları, ekibi, adamları arasındaki gerilim ise çok daha üst düzeyde.
Öyle anlar oldu ki, tekme tokat kavga etmelerine ramak kaldı.
Ama bu gerilim hep örtüldü, hep saklandı.
Bir şey yokmuş gibi davranıldı.
Ama durumu bilip durumdan vazife çıkaranlar Abdullah Gül'e doğrudan veya dolaylı hep saldırdılar.
AK Parti yönetiminin resmi yayın organı konumundaki internet sitelerinde Gül'e olmadık hakaretler edildi.
Hele hele 17 Aralık soruşturması sonrasında Gül neredeyse paralelci, cemaatçi ilan edildi.
Hakarete varan ve hatta aşan yorumlara maruz kaldı.
Bu hakaretleri edenler ise AK Parti'nin en makbul kalemleriydi.
Abdullah Gül tüm bunlara karşı sessiz kaldı.
Çok üzerine gelindiğinde kibar yorumlarla eleştirdi ama hiçbir zaman bu kişilerin anlayacağı dilde yanıt vermedi.
Ama veda resepsiyonunda Hayrünnisa Gül gereğini yaptı.
Bunların en militanlarının elini sıkmadı, bununla da yetinmedi, açık açık her şeyi söyledi.
Hayrünnisa Hanım'a kalsa büyük ihtimalle bu kişiler zaten davetli listesinde yer almazdı ama listeye alındıklarına pişman etmek Hayrünnisa Gül'ün elindeydi ve o da elinden geleni yaptı.
Söyleyecek iki kelime var: Helal olsun.
Abdullah Gül'ün gizlediği, içine attığı ne varsa hepsinin hesabını Hayrünnisa Hanım sordu.
Ben o resepsiyonda şunu anladım.
Eğer Abdullah Gül'ün konumunda Hayrünnisa Gül olsa idi, onu harcamak, siyaset dışına itmek, pasifize etmek bu kadar kolay olmazdı.
Abdullah Gül'ün bir duruşu, bir tavrı var.
Hayrünnisa Gül'de ise cesaret.
Siyasette bazen çok lazımdır.
Kadınlarda ise her zaman erkeklere oranla daha fazladır.
Nereden biliyorsun diyecek olursanız...
Tecrübeyle sabit!

Habertürk