SARI taksi-UBER kapışmasında tarafımı son tartışmalardan aylarca önce belli etmiş biriyim.

UBER’e ya da modern sistemlere karşı olduğumdan değil.

Ben “korsanlığa” karşıyım.

Başından beri diyorum ki: “Devlet ihale açsın. Firmalar girsin. Parasını ödesin. Lisansını alsın ve özel taşımacılık yapsın. ABD’li bir firma gelip Türkiye’nin rantını yemesin, sıfır vergi ödeyerek kârını alıp gitmesin.”

Böyle bir şey oluncaya kadar taksiciyim.

Fakat hafta sonunda bir olay oldu biliyorsunuzdur.

Bir UBER sürücüsü, aracına binen yolculardan birini tartakladı ve yol ortasında araçtan indirdi.

Olayın ardından UBER sistemindeki aracın kamera kaydı görüntüleri ortaya çıktı.

Görüntüleri izledim.

İmkânınız varsa siz de izleyin.

Kimse kusura bakmasın ama müşteri sürücüyü gerçekten delirtmiş.

Tartışma İstinye’de başlıyor. Müşteri, UBER şoförüne fiyattan ötürü söylenmeye başlıyor.

Giderek sinirleniyor. Hakaretler, tehditler, şikâyetler ve “Artık senin en büyük düşmanın benim” cümlesine varan bir saldırganlık.

Sürücü uzun süre terbiyesini koruyor.

“Hanımefendi beğenmediyseniz inin. Fiyatı ben belirlemiyorum, sistem belirliyor. Hemen indirebilirim” falan diyor ama nafile.

Yolcu hem gitmek istiyor hem de hakaret ve tehditlerini sürdürüyor.

Tartışmanın başladığı yerden havalimanı tam 37 kilometre ve yaklaşık 1 saatlik bir yolculuk ve yol boyu hakaretler bitmiyor.

Ve sürücü sonunda büyük bir hata yapıyor, belli ki, yolcuyu zorla araçtan indirmek istiyor ve arbede çıkıyor.

O ana kadar haklı olan sürücü bir anda haksız duruma düşüyor.

Oysa yapması gereken basit.

Elinde şahane kayıtlar var.

Çekecek bir karakolun önüne, şikâyetçi olacak.

Ve haddini bilmez yolcuyu araçtan polisler indirecek.

Şoförü yüzde yüz haklıyken, yüzde yüz haksız duruma düşmekten kurtaracak tek yol bu.

Ve bizler de bilmeliyiz ki, hiçbir koşulda bize ücreti karşılığında hizmet veren insanlara, bu bir şoför olabilir, bir garson olabilir, bir satış elemanı olabilir, hakaret etme hakkına sahip değiliz.

Habertürk
27 Mart 2018