Beklenen ve hatta istenen sokağa çıkma yasağı dün akşam saatlerinde “Gece 12’de başlayacak” şeklinde ilan edildi. 
Sonra felaket.
Bir anda sokaklar doldu, marketler doldu, fırınlar doldu, manavlar doldu, kasaplar doldu, şarküteriler doldu, tekel bayileri doldu.
Her yer ana baba gününe dönüştü.
Sosyal mesafe dediğimiz şeyden eser falan kalmadı.
Millet dip dibe, g.t g.te geldi.
Ve tabii hemen öfke başladı.
“Böyle sokağa çıkma yasağı mı ilan edilir?”
Tamam doğru tarafı var.
30 ilin Büyükşehir belediyeleri ile konuşmadan, yasağın uygulanmasının nasıl olacağını, hizmetlerin nasıl aksamayacağı belediyelerle kararlaştırılmadan, “Ettim oldu” diye yasak ilan etmek doğru değil ama Türkiye zaten artık “Yaptım oldu” ülkesi değil mi?
Şaşırtıcı mı?
Bazıları da “Sabahtan açıklansa idi, halk da böyle hücum etmezdi. Niye erken açıklamadınız” dedi.
Önce bu cümle bana da doğru gibi geldi ama sokaklarda olan bitene bakınca yanıldığımı anladım.
2 gün sokağa çıkma yasağı için bunlar olmaz.
2 gün lan 2 gün.
Evde iki paket makarna, dolapta bir iki sebze, biraz pirinç, biraz un olsa yeter.
De ki hiçbir şey yok iki gün aç kalsan su içsen ölmezsin be kardeşim!
Üstelik de sokağa çıkma yasağı sırasında açık olacak pek çok yer var. Belli.
Yani ölmeyeceksin açlıktan.
Hadi eczaneden ilaç alacak olanı, fırından iki ekmek alacak olanı, çocuğu için, yaşlısı için gereken bir kaç parça bir şeyi edinecek olanı da anlayayım da yahu şarküteri önünde kuyruk ne be kardeşim!
Fırın önünde uçan tekme ile kavga etmek ne!
Üstelik görüntü hiç bir yerde farklı değil.
Konya’da da aynı, Bursa’da da, İstanbul’da da.
En varoş mahallede de aynı, en lüks caddede de!
Tamam hükümet kararı geç açıkladı, tamam hükümet kararı belediyelerle konuşmadan aldı.
Ayıp etti tamam.
Ama halkın bu yaptığını mazur gösterecek hiç bir şey yok be kardeşim.
Hepi topu 2 günlük sokağa çıkma yasağı.
Bir de beter bir şey olsa Allah korusun.
Başkasından değil.
Bizi bizden!