10 Kasım 2015

Yavuz’un Minibüsü, Koray’ın Cumhuriyet Halk Otobüsü derken, seçim sonrası Oscar’lık çuvallayanları, yazma kuyruğundayım. Gündem temcit pilavını bile menüden istifa ettirecek kadar bayat. Bazı yalanlar telve gibidir sadece çocukken yersin ya hani, tam o kıvamda, yalan konforuna sahip adamlara gülüyorum.

Bir tarafım murdar bir halden, muhteşem bir maziye kanatlanmak gericilikse, her namuslu insan gericidir diyen Cemil Meriç’e el pençe, diğer tarafım geri zekâ fesadına uğramışlara şaşkın.

Kuponla aldığı Meydan Larousse’a çeyizlik bardak saran kızlara kitap yazınca aşk adamı olan, konforlu hatun aforizmaları yazıp sosyal medya duvarında bir dikişte tüketilen yazarları da gördüm.

Sürekli kendi kalesine gol servisi yapan, feraset tembeli çalışkanları da. Ve bu durumda “Ey Kılıçdaroğlu, bu Koray’ın sessiz çalışanını al, şu an indirimde” diyesim geliyor. Kafaya bir ayraç reklamı alsa da komik bulduğumuz sayfayı kaçırmasak dediğimiz Çalışkan adam akademisyen. Hani ilk yazıda “Yoklukları jeneratörle doldurulabilecek yürüyen abajurlar aydın diye yutturuluyor" demiştim. Bu durum da o cinsten.

İdeolojik kör, lakin at gözlüğü tezgâhçısı. Seçim öncesi katı, sıvı, gaz şeklinde katıldıkları bir programda, Adil Gür’ün 1 Kasım tahminlerini söyleyen Nazlı Ilıcak’a şöyle atarlanmıştı:

“Ne diyorsunuz Nazlı Hanım, yüzde 47 mi? O zat seçimlerden sonra bir daha araştırma yapmamalı. Haklı falan çıkmayacak. Ben siyaset bilimciyim, ben araştırmacıyım. Yok, böyle bir imkân yok. Hadi çıksın benle televizyona, eğer tahmini çıkarsa ben akademisyenliği bırakırım.”

Burada birinci partinin hangi parti olduğu umurumda değil. Allah aşkına bu atarlanmanın jüri önünde bu tarz benim diye bağıran zekâsı sütten kesilmiş tiki atarlanmasından farkı ne? Bunun adı zihinsel rüküşlük değilse ne? Hepsi nefret sarrafı olmuş...

Komik duruma düşerek sakatlık geçiren entel sporcu tayfası, her sahada aynı garabet. Halkı aşağıla ama halk partisinin danışmanı ol. Burnu Kaf Dağı dekoru, lakin halkın içinde maval oku. Cidden dünkü kurultay çağrısının yanında “Karın Gurultayı" kalabilir fakat Koray’ın sessiz çalışanından alın çağrımla gurur duyuyorum.

SANAT ÇARŞAFA DOLANDIĞINDA...

“TÜYAP’ın İstanbul Kitap Fuarı'nda, ressam Gökhan Aslan tarafından açılan sergide çarşaf üzerinden İslam'a hakaret edildi” haberini gördüm.

Benim anlamadığım, beyinleri sakatat torbasında bile ele gelmeyecek insanlar hakarete, aşağılamaya, inanca sanat cilası çekmekten ne zaman vazgeçecek!

Bunları yaza yaza klavyede tüy bitti lakin nefret sörfünden vazgeçemiyorlar. Anlayacağınız, yazsan kağıtta kir, yazmasan arşivde leke...

Eyvallah...

Yeniyüzyıl gazetesi