Emine Erdoğan, bu toplantıda yaptığı konuşmada şunları söylemiş:
-Osmanlı hanedanının kadın üyeleri ve Harem, her zaman ilgi çekici bir konu olmuştur.
-Oryantalistler bir takım hayali tasvirlerle zihinlerde Osmanlı kadınlarına dair olumsuz algılar üretmişlerdir.
-Nitekim eserlerine baktığımızda çoğu kez dünya zevklerine ve iktidar hırsına müptela kadınlarla karşılaşırız.
-Oysa Harem, Osmanlı hanedan üyeleri için daha çok bir okuldur. Kadınların hayata hazırlandıkları, hayır faaliyetlerini örgütledikleri bir eğitim yuvasıdır.

Vay sen misin bunları söyleyen!
-Sosyal medya kaynamış durumda.
-Bazı muhalif yayın organları coşmuş durumda.
“Harem” üzerinden Emine Erdoğan’a denmedik şey bırakılmadı, bırakılmıyor.

*

İyi ama aynı sosyal medyanın ve muhalif yayın organlarının her zaman el üstünde tuttuğu ünlü tarihçimiz İlber Ortaylı da Harem konusunda Emine Erdoğan gibi konuşmuyor mu?
Hatta İlber Hoca, bu konuda Emine Hanım’dan bile daha tutkulu açıklamalar yapmıyor mu?

*

Peki neler diyor bu konunun en önemli bilimsel otoritelerinden İlber Hoca?
Şunları diyor:

*

-Harem kadını, yan gel yat devril takımı değildir. Çoğunun okuması, yazması, memuriyeti iyi... Harem kadınları, 1950’lerde Topkapı Sarayı’nın memurlarıydı.
-Bütün eski medeniyetlerde “harem” diye bir müessese vardır. Çok kişinin sandığının aksine Harem, Şark Müslümanlarına has bir kurum değildir, üniverseldir.
-Harem’i uçsuz bucaksız koridorlar, sayısız odalar, çıplak cariyelerin yüzdüğü havuzlu sofalardan oluşan büyük bir mimari kompleks olarak düşünmek abestir. Harem, 16. yüzyılda oluşan yeni idari anlayışın mühim bir aygıtıdır. Ama aynı zamanda trajik bir mekândır.
-Osmanlı sarayı, okuma-yazma oranının hayli yüksek olduğu bir yerdir. Hatta bazı cariyelerin, hizmetinde bulundukları şehzadeler kadar düzgün imlası vardı. Hürrem Sultan gibi şiir yazacak kadar dil ve edebiyat öğrenimini başarıyla tamamlayanları unutmayalım.
-Harem kadınları Osmanlı kültürünü, dilini ve musikisini kapandı. Evlenip dışarıya çıkanlar, halk arasında “Saraylı hanım” olarak bu kültürü etrafa yayarlardı.
-Harem, eğlencelik bir yer değildir. Harem konusunda başkalarının fantezilerini dinliyoruz. Bunlar doğru değil. Filozofun dediği gibi: “Bilgisiz insanların fantezisi, eyleme geçmiş bir cehalettir.”

Biz böyleyizdir:
Söylenene değil, söyleyene bakarız.
Bu yüzden...
-İlber Hoca söyleyince... Alkış tutarız.
-Emine Hanım söyleyince... “Auvvv” deriz.