Davutoğlu zaruretten dedi.. Benim tercihim değil dedi..
Üzgündü, kırgındı, şaşkındı..
Dün itibarıyla tası tarağı topladı; gitti..
Şaşkındı, koltuğun altından hızla çekileceğini hesaplamamıştı..
Şaşkındı, değişimin sessiz sedasız olacağını tahmin etmemişti..
Şaşkındı, Saray’ın kendisinden vazgeçeceği aklının uçundan geçmemişti..
Bir saatte işi bitti!..
*
Neden?
Nedeni konusunda muhafazakâr yazarlar da yavaş yavaş kalem oynatmaya başladı..
Dedikleri aşağı yukarı şunlar..
- Vefa demiş ama vefa lafta kalmış..
- Liderine sadakat göstermemiş..
- Liderine karşı kendini nasıl konumlandıracağını bilememiş..
- Rol çalmaya kalkmış..
- Rol paylaşımına niyetlenmiş..
- Başkanlık sistemi konusunda yeteri kadar uğraşmamış..
- İpe un sermiş..
- Cumhurbaşkanı’nın fiili durumunu kabul edip, hukuki çerçevesi için çalışmamış..
- Erdoğan’ı cumhur-başkanlığında tutsak etmek için CHP ile koalisyon kurmaya kalkmış..
- Cumhur-başkanı’nın AKP üzerindeki etkisini, gücü törpülemeye teşebbüs etmiş..
- 1 Kasım’daki başarıyı kendi başarısı saymış..
- Washington ve Brüksel’le iş tutmuş..
*
Anlaşılan o ki; 1 Kasım seçiminde AKP’nin yüzde 49.5 oy olması Davutoğlu’nun dengesini bozmuş..
Kendini lider olarak görmeye başlamış..
Kendi başına politika üretmeye kalkmış..
Dışarıda kendine gösterilen ilgiyi Saray’a karşı koz olarak kullanmaya niyetlenmiş..
Kendini Cumhurbaşkanı ile eşitlemeye yeltenmiş.. 
*
Hal buysa.. Davutoğlu’nu yakanlar listesinin başında..
‘Biz Davutoğlu hükümetini tanırız’ diyen Avrupa Parlamentosu Başkanı Schulz..  
Davutoğlu’yla sıkı fıkı görüntü veren Almanya Başbakanı Merkel..
Davutoğlu’na randevu veren ABD Başkanı Obama var..

Milliyet
25 Mayıs 2016