Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Türkiye Yüzyılı programına muhalif gazetecilerin davet edilmesi epey tartışıldı. Ancak muhalif medyadaki linç kültürü nedeniyle meslektaşlarımız bu çağrıya kulak veremediler.

Ama AK Parti Türkiye Yüzyılı vizyonunu ortaya koyarken buna uygun bir adım attı. Başlangıç noktası doğru seçildi. Muhalif gazeteciler mahallelerinde kalmaya devam ettiler ama Erdoğan’ın bu çağrısının bir defalık olmadığını söylemek isterim.

Eğer siz Türkiye’nin yeni yüzyılını AK Parti’ye oy versin vermesin, herkesle birlikte yapmak istiyorsanız, öncelikle kendi duvarlarınızı yıkmanız gerekiyor. Erdoğan bunu yaptı. Edindiğim izlenim, AK Parti’nin programlarına muhalif gazetecilerin davet edilmeye devam edileceği yönünde. “Normalleşme süreci devam edecek” deniliyor.

PARADİGMA DEĞİŞİKLİĞİ

Erdoğan, Türkiye Yüzyılı adımıyla aslında yeni bir siyaset önerdi. Paradigma değişikliğine gitti. Yeni siyasetin taşıyıcı kolonlarını;

“Kimlik siyaseti yerine birlik siyasetini,

Kutuplaştırma siyaseti yerine bütünleştirme siyasetini,

İnkâr siyaseti yerine kucaklaşma siyasetini,

Tahakküm siyaseti yerine özgürlük siyasetini,

Nefret siyaseti yerine sevgi siyasetini ikame etmenin adıdır” diye tarif etti.

KUCAKLAYICI-KUTUPLAŞTIRICI

Şu andaki siyasi tablo şöyle.

Bir yanda kucaklayıcı ve kapsayıcı bir siyaset öneren Erdoğan, diğer yandan kutuplaştıran, dışlayan, tehdit eden, parmak sallayan bir muhalefet var.

6’lı Masa şu ana kadar tam 7 toplantı yaptı, 42 kez bir araya geldi. Sonuç ne? Türkiye için ne önerdiler? Türkiye için hangi projeyi ortaya koydular? Tek dertleri Erdoğan gitsin. Tek hedefleri Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanı olsun.

1- 20 yılın sonunda hâlâ umut olan bir AK Parti var. 6’lı Masa’nın hiçbir toplantısı bu kadar heyecan uyandırmadı.

2- Erdoğan; milletin önüne Türkiye Yüzyılı gibi bir hedef koydu. Türkiye Yüzyılı sloganı Türkiye’nin yeni mottosu oldu. Siyaset üstü bir hedef oldu. Erdoğan bu millete Türkiye Yüzyılı ile yeni bir kızıl elma hedefi gösterdi.

3- Erdoğan, yapacağız, başaracağız diye vaat etmedi. Tam aksine, herkesi Türkiye Yüzyılı’nı birlikte gerçekleştirmeye davet etti.

4- 6’lı Masa’nın bir Türkiye projesi olmadığı, Türkiye için bir şey vaat etmediği ortaya çıktı.

BAŞLANGIÇ

Erdoğan, Türkiye vizyonu ile ezberleri bozan bir çıkış yaptı. Ama bunun bir defalık bir hamle olmadığını belirmek isterim. AK Parti kulislerinde, “Bu yeni bir dönemin başlangıcı. Devamı gelecek” deniliyor.

Erdoğan bizi şaşırtmaya devam edecek.

ADAM YAPTI

2018 seçimlerine Muharrem İnce’nin, “Adam kazandı” mesajı damgasını vurmuştu. 29 Ekim’e ise “Adam yaptı” mesajının damga vurması gerekiyor. AK Parti Hatay Milletvekili ve TBMM Dijital Mecralar Komisyonu Başkanı Hüseyin Yayman bir kronoloji çıkarmış.

1- 29 Ekim 2022’de TOGG’un seri üretimi başladı.

2- 29 Ekim 2021’de AKM’nin açılışı yapıldı.

3- 29 Ekim 2020’de Ankara-Niğde Otoyolu açıldı.

4- 29 Ekim 2013’te Marmaray açıldı.

Cumhuriyet’e böyle hizmet edilir. Cumhuriyet böyle yüceltilir. Cumhuriyet eserlerle taçlandırılır. Boş sloganlar atarak, musluk açılışı yaparak Cumhuriyet anılmaz.

YAVUZ AĞIRALİOĞLU’NA TEBRİKLER

KILIÇDAROĞLU ve Akşener TOGG’un açılışına katılmamakla büyük puan kaybettiler. Çünkü TOGG, bir AK Parti projesi değil, Türkiye’nin kazanımıdır. Programa katılan parti liderlerini tebrik ediyorum. Ama burada İYİ Parti’yi temsilen açılışa katılan Yavuz Ağıralioğlu’na ayrı bir parantez açmak istiyorum. Ağıralioğlu, açılışa katıldı. TOGG’u görünce heyecanla alkışladı. Emeği geçen herkese teşekkür ediyorum, dedi. TOGG’un bir Türk markası olarak dünyada tercih edilen bir otomobil olmasını diledi. Canı gönülden tebrik etti.

Budur işte.

Önce Türkiye, sonra siyaset dediği için ben de Yavuz Ağıralioğlu’nu yürekten tebrik ediyorum.

TEMEL HOCA, ERDOĞAN’A NEDEN DÜŞMANSINIZ?

REFAH Partisi kongrelerinde Erbakan Hoca’yı izlerdik. Kendine has bir üslubu vardı. Milli Görüş’ün toplantılarında heyecan olurdu; şevk olurdu. Adil düzen olurdu, İslam dinarı olurdu, milli kalkınma hamlesi olurdu. Filistin olurdu, Mescid-i Aksa olurdu, Ayasofya olurdu. Taksim’e cami vaadi olurdu.

Saadet Partisi’nin kongresini TV5’ten izledim. Nezih bir ortam vardı. Ama Milli Görüş’ün heyecanı yoktu. Milli Görüş’ün rengi yoktu. Temel Karamollaoğlu’nu mu dinledim yoksa Kılıçdaroğlu’nu mu, ayırt edemedim.