AHMET Davutoğlu'nun konuşmasını dinlerken...
İlk tepkim şöyle olmuştu:  
- Bu ne ya! Net bir şekilde isyan etmiyor.  
- Bu ne ya! Doğru dürüst bir sitem bile etmiyor.  
- Bu ne ya! Haksızlığa haksızlık bile demiyor.     
Sonra biraz düşününce...  
Aslında Davutoğlu’nun...  
Çok zekice, çok akıllıca, çok hesaplı, çok ince bir taktik izlediğini fark ettim.      
Çünkü Ahmet Davutoğlu, aldığı tutumla şu sonuçların ortaya çıkmasını sağlamış oluyordu:    
- Dost, düşman herkese...
“Adamcağızın tek bir kabahati yokken görevine son verdiler” dedirtiyordu...
Mağdur oluyordu yani...
Mazlum oluyordu.